امانت داري امام علي (ع)

 وقتي رسول اكرم از مكه به مدينه هجرت كردند اميرالمومنين را در مكه گذاشت و فرمودند ودايع و امانت مرا به صاحبش بده حنظله پسر ابوسفيان به عمير وائل گفت به علي عليه السلام بگو :(من صد مثقال طلاي سرخ نزد پيامبر امانت گذاشته بودم و چون او به مدينه فرار كرده و امانت ها را به تو سپرده تو بايد امانت مرا بدهي  و اگر از تو شاهد خواست قريش همه شهادت مي دهند.)

عمير نمي خواست اين كار را انجام دهد   اما حنظله با دادن مقداري طلا و گردنبند زن ابو سفيان به عمير او را وادار به اين كار كرد كه نزد علي (ع) برود !

عمير نزد امام آمد و ادعاي امانت كرد و گفت :(بر ادعايم  ابو جهل اكرمه عقبه و ابو سفيان و حنظله گواهي مي دهد.)

امام فرمود :(اين مكر و حيله به خودشان بازگردد بازگردان ؛ شاهدانت را در كعبه حاضر كن.) عمير شاهدانش را آورد.

 امام از هريك جدا گانه علائم امانت را پرسيد و فرمود:(عمير ،چه وقت امانت را به رسول اكرم دادي؟)عمير گفت:(صبح به او دادم.)

امام از ابو جهل پرسيد:(عمير چه وقت امانت را داد.)

ابو جهل:(نمي دانم.)

امام از ابو سفيان پرسيد ؛ابوسفيان:(هنگام غروب بود و امانت را در آستينش گذاشت.)

حنظله:(ظهر امانت را گرفت و پيش رويش گذاشت.)

عقبه:(هنگام عصر آنرا به خانه برد.)

عكرمه :(هوا روشن شده بود  كه امانت را گرفت و به خانه ي فاطمه(س)برد.)

امام اختلاف در حرف هايشان را بازگو كرد و مكر شان را برملا كرد.

و بعد از عمير پرسيد :(چرا وقت دروغ گفتن رنگت پريد؟) عمير گفت:(همانا دروغ گو رنگش سرخ نمي شود به خداي كعبه من امانتي نزد رسول اكرم ندارم.اين حيله را حنظله با پول دادن به من آموخت  و اين گردنبند هند همسر ابوسفيان است  كه نام خود را بر آن نوشته همان پول است.)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ادامه مطلب...